Wielu północnoamerykańskich deweloperów egzoszkieletów zawdzięcza swoje początki inwestycjom Departamentu Obrony Stanów Zjednoczonych (DoD). Mimo to, żadne egzoszkielety wojskowe ani roboty ubieralne nie są wdrażane do żadnych zastosowań. Częściowo ten brak przyjęcia technologii wynika z trudności w poruszaniu się po biurokracji Marynarki Wojennej i Armii Stanów Zjednoczonych. Hope Hodge Seck opublikowała doskonały artykuł na Politico zatytułowany: "Trwające dekadę dążenie do dostarczenia nowoczesnego celu treningowego podkreśla zepsuty świat zakupów wojskowych". (link).

Chociaż artykuł Politico nie dotyczy egzoszkieletów, żywo opisuje, w jaki sposób zatwierdzona i zweryfikowana technologia wciąż nie została wdrożona przez armię. Główne punkty, które odnoszą się do egzoszkieletów to:

• Udane testy technologiczne nie wystarczą, trzeba jeszcze uporać się z wieloma formalnościami. Może to obejmować budżetowanie, testy, oceny, dokumenty dotyczące wymagań, program dokumentacji itp.
• Muszą istnieć sponsorzy, którzy będą kierować pozyskiwaniem technologii od wewnątrz.

Artykuł Politico jest fantastyczną lekturą i jest wysoce zalecany dla tych, którzy zastanawiają się, przez co przechodzą wojskowe egzoszkielety. Co więcej, ilustruje on dwa kluczowe wnioski:

• Koszt egzoszkieletów nie jest ich główną przeszkodą w adopcji (artykuł Politico dotyczy robotów kołowych, które są znacznie droższe).
• Przyjęcie egzoszkieletów dla DoD będzie wymagało profesjonalnej pomocy. Mogą to być doświadczeni specjaliści i/lub organizacje zajmujące się rozpowszechnianiem technologii egzoszkieletów.
• Będzie to wysiłek społeczności. Technologia egzoszkieletu będzie musiała udowodnić swoją wartość, zanim poszczególni producenci zaczną ze sobą konkurować. W tym momencie obalenie jednego dostawcy tylko osłabi wszystkich twórców egzoszkieletów.

Źródło: Egzoszkielety wojskowe i walka z biurokracją Raport na temat egzoszkieletów wojskowych (18.10.2022)